UN CANT AL COS
Una cançó m’arribava al cor;
era dolça com una mel de flor,
l’acariciava,
la gronxava,
li cantava mentre dormia.
Tant sols aquella melodia
em feia ballar i m’anava al cos,
com una criatura de bressol.
Quina tendresa!
Quan escoltava la veu
i em feia recordar a un petó.